Terdege 21 (1 juli 2025)

Met o.a.

• Urker vrouwen in klederdracht dragen een milde (een soort rijglijf). Zussen Alie de Borst en Adrie Roos naaien deze kledingstukken zelf, grotendeels met de hand. „Vroeger stopten ze er voor de stevigheid walvisbaleinen in; wij pitriet.”

• Zierikzee kent een lange geschiedenis van scheepsbouw, met tijden van bloei en verval. Van dat laatste spreekt Multatuli niet: „Nooit was ik ergens aangenamer dan te Zierikzee.”

• Als ambulancechauffeur rijdt Kees Herweijer af en aan. Spoedgevallen, verwarde mensen, paniek en eenzaamheid: hij ziet het allemaal. ,,Soms bid ik achter het stuur voor de patiënt die achterin ligt.”

• Een rolmodel wil Arend van Mourik zijn vader niet noemen. Wel was het vanzelfsprekend dat hij zich door hem liet bevestigen tot predikant. „Als ik terugkijk, is hij toch degene die me het meest diepgaand heeft beïnvloed.”

• Toen ze te horen kregen dat ze menselijkerwijs gesproken nooit kinderen zouden kunnen krijgen, stond hun wereld stil. Die rouw blijft, zeggen Nathanaël en Willemijn Middelkoop uit Urk, maar wordt na verloop van tijd wel minder intens.

Let op: bij dit nummer zit geen Kits!